اوضاع مذهبی ایران در دوره زندیه

شناخت اوضاع مذهبی و سیاست های مذهبی شاهان زندیه از مهمترین مسائل دوره فترت بین صفویه تا قاجاریه می باشد چرا که این دوره کوتاه مدت به مثابه میان پرده ای بین دو دوره مهم و حساس صفویه و قاجاریه محسوب می گردد وشناخت صحیح و دقیق این دو دوره به منزله فهم حوادث و رویدادهای و وضعیت کنونی ایران تلقی می گردد. به منظور شناخت و بازخوانی حوادث عصر زندیه لازم است مسائل مذهبی و نگرش حکومت زندیه به این مقوله مورد توجه قرار گیرد . جامعه متنوع و متکثر عصر زندیه ترکیبی از پیروان ادیان و مذاهب گوناگون الهی به حساب می آمد و حکومت مرکزی به دلیل اینکه وارث عصر صفویه محسوب می شد برای کنترل و اداره چنین جامعه ی متکثر و متنوعی می بایست ظرائف و حساسیت های خاصی را مراعات می نمود. شاهان زندیه بویژه کریم خان با اتخاذ سیاست تساهل و تسامح مذهبی ضمن پایبندی به موازین شیعه با اقلیت های مذهبی در ایران در نهایت رأفت و عطوفت رفتار می کردنند. این پژوهش با تکیه بر منابع دست اول و برخی منایع تحقیقی معتبر می کوشد باپاسخ به این پرسش که سیاست مذهبی شاهان زندیه به چه صورتی بوده است؟ به بازخوانی سیاست مذهبی حکومت زندیه در قبال مذهبی رسمی کشور و سایر ادیان و مذاهب الهی بپردازند تا چگونگی زیست و حیات پیروان ادیان و مذاهب مختلف این دوره را تبیین نماید